Monica Bianca Tamayao

Things you should do before reading:

1. (Play) Kyla - I Don't Want You To Go

2. Read silently and slowly

Masarap magmahal kahit alam mong sa bandang huli ay masasaktan ka lang...

Magbabakasakaling siya na yung taong makakatuluyan...

Aasang hindi ka niya kayang iwan...

Eto ay isang kwento ng dalawang taong nagawang baguhin ang kanilang sarili para lamang maging katanggap tanggap sa mata ng magulang ng kanilang minamahal...

Ako si Michael...

Mabait,

Maunawain,

Tahimik,

At mahiyain...

Siya naman si Monique...

Gustong magrebelde,

Mainitin ang ulo,

Matampuhin,

At durog ang puso...

Nagkasama kami isang gabi...

Nagkakilala at nag-usap ng personalan...

Simula noon...

Nagtetexan na kami tuwing gabi...

Nagkagandahan ng pakikitungo,

At NAGKAHULUGAN NG LOOB...

MAHAL NA MAHAL NA NILA ANG ISA'T ISA AT SINASABI NILA ANG KANILANG NADARAMA...

“Mahal na mahal kita Star, sana tayo na talaga.” :)

“Mahal na mahal din kita Star, darating din tayo diyan. Bata pa tayo.” :)

Linggo linggo silang magkasama..

Nagkwekwenuhan..

Naglalambingan..

Nagkukulitan..

Nagbago na rin ang ugali nilang pareho...

“Nagrereview ako star.” :) “Para sa'yo to.”

“Marunong na akong makipagbiruan sa mga classmates ko.

Salamat at binago mo ako...” ILYSM M.B.M.T. :)

Ngunit wala pala talagang perpektong relasyon...

Sapagkat hindi naman pare-pareho ang araw...

Dumating sila sa puntong nagkakalabuan...

“Hindi ako pwede ngayon Star. Sorry.” :(

“Oh sige, pero next week bawi ka ha.” ILY :)

“Opo. ILYT.” :)

Hanggang sa paulit ulit na lang ang rason ng hindi pagkikita...

“Sabi mo nun pupunta ka, naghintay ako...

Hindi ka naman nagpunta...

Inintindi kita...

Tapos ngayon sasabihin mong hindi nanaman pwede.” :(

“Sorry na Star...

Babawi ako pag may time...” :(

Nagumpisang maging mainitin ang ulo ni Michael...

At nagsisimula na ring umayaw si Monique...

“Hindi talaga ako pwede ngayon Star...

SORRY TALAGA... :(

AYAW AKO PAYAGAN NI DADI LUMABAS...”

“Nanaman... LAGI NALANG...” (TRASHTALK) (SADFACE) (SOBBING)

:(

Yun na pla yung huling araw na magtetexan ang dalawa...

Simula nun...

Hindi na nagparamdam si Monique...

“Sana hindi ako naging masyadong demanding...

Sana nalaman kong nasasakal ko na siya...

Sana naramdaman ko yung paglayo niya dahil din sakin...” :(

(SOB)

Hindi matanggap ni Michael ang pagkawala ni Monique...

Gabi-gabi siyang nalalasing at nagwawala...

Nanggagago...

Nanggugulo...

Ilang buwan din ang lumipas bago tuluyang nakamove-on si Michael...

“Natutuwa akong nakakaya ko nang bumalik sa dating ako...

Better pa ksi hindi na ako masyadong nahihiya sa mga classmates ko...

Weee...” :D

Ngunit dumarating pa rin yung gabing uuwi siyang lasing...

Magkukulong sa kwarto habang umiiyak... :(

…

Matapos ang limang buwan...

…

“Nag-aaral ako ngayon para saking sarili. (Malapit na akong magtapos. Sana proud ka sakin.)

Tsaka na lang ulit ako magmamahal...”

(UMAASA PA RING BABALIKAN SIYA NG TAONG MINAHAL NIYA NG BUONG PUSO)

:(

THE END...